Taki moment.

Przychodzi taki moment Twojego życia, że postanawiasz się wziąć za siebie.
W sumie to przeszedłeś, dość problemowo, ale jednak, gimnazjum, kończąc je czerwonym paskiem, jakoś przebrnąłeś przez złote, jeszcze bardziej problemowe, oznaczone oparami alkoholu i fajek, czasy liceum i dostałeś się na studia - najpierw na jedne, które złamały twoje marzenia, potem na drugie, w końcu te wymarzone - i nikt nie pytał, jak się z tym właściwie czujesz - to znaczy nie pytała rodzina, bo w końcu rodzina zawsze "chce dla ciebie najlepiej", tylko za bardzo nie pytają, czym według ciebie jest to "najlepiej". To nic. Doceniasz. Doceniasz, ponieważ cię utrzymują, starają ogarniać, pomagali w ciężkich chwilach i kopali w poślady, kiedy było trzeba iii... i takim sposobem zostajesz licencjatem. W czasie kiedy maturzyści się cieszą, że w końcu dostali wyniki, jedni wylewają łzy, że nie zdali i czeka ich poprawka, drudzy już rozwierają ramiona, czekając na swoją kolej studiowania, ty zostajesz licencjatem. Albo inżynierem. Myślisz sobie: byle do października! - wtedy dostaniesz w swoje łapska dyplom i będziesz mógł pochwalić się rodzicom, wreszcie pełnoprawnie przyjmą cię na magisterkę - cudowne życie.
Co potem?
Przecież masz już 22 lata i najwyższa pora się ogarnąć! Co ci po tytule licencjata, drogie dziecko? Możesz sobie go napisać na ścianie i powyżej powiesić ten marny dyplomik, żeby był dowodem, że coś zrobiłeś - i dopisać w CV, bo przecież wygląda to nieco lepiej, niż samo ukończenie szkoły średniej - tylko co dalej? Napatrz się lepiej, naciesz, bo każdy kolejny rok będzie bardziej pod górkę - i będzie wymagał spięcia pośladów, żeby wreszcie coś ruszyć - no wiecie, jakieś poważniejsze praktyki, jakaś praca, przecież każdy chciałby robić w życiu to, co kocha najbardziej...
Pośród tych wszystkich spraw, które po wybuchu radości, że się zdało, rozmawiasz ze znajomym. 
Lubisz go, bardzo dobrze spędza ci się z nim czas, w przeciwieństwie do większości ludzi nie ma banalnych rad, nie mówi "ogarnij się", ale też nie głaska po główce, jaki to nie jesteś biedny - nie, ma bardzo zdrowe podejście do życia, jest wesoły, przyjazny, świetnie się wam gada i nagle pisze do ciebie, podczas jednej z tych nocnych pogawędek, że nie szuka miłości.
Partner do grania, przyjaciel - spoko, ale nie miłość.
Mówi to przypadkiem czy celowo? 
Od razu wiesz, że przypadkiem, po prostu jakoś tak nasunęło się to zdanie na kontekst rozmowy, bo zapraszał cię akurat, żebyś kiedyś przyjechał, wpadł, zobaczył się z nim, może został na dłużej, jeśli będziesz miał problemy i potrzebował pomocy. 
Robi ci się smutno.
Nie wiesz dlaczego, ale jest ci smutno.
Przychodzi taki moment, w którym te wszystkie problemy blakną, a pomimo smutku odkrywasz, że wreszcie możesz spać spokojnie - stres zniknął - jedna rozmowa, parę godzin wspólnego czasu i dokonał cudu - pewnie tylko tymczasowo, pewnie niedługo zniknie, w końcu to na pewno tylko ulotna znajomość, kompletnie niezobowiązująca, zbyt wiele już takich było.
Mimo to zrywając się następnego ranka, zbudzony przez telefon, wciąż pamiętasz te słowa: nie szukam miłości - i twoją znajomą, która napisała ci: zrobiło ci się smutno, bo coś do niego czujesz.
Głupota. 
To chyba zwykłe pragnienie bycia adorowanym - taki syndrom Femme Fatale, która nie przywykła do tego, że ktoś może jej nie pokochać.
Jest więc to taki moment, który bardzo szybko minie, bo w gruncie rzeczy - nie ma żadnych powodów do smutku.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bajka o żabie i skorpionie.

Stojąc na brzegu jeziora nie myślisz. Dryfujesz razem z falami, w którym tonął twój wzrok, unosisz się z kolejnymi uderzeniami powietrza, które bawią się twoimi włosami, bujasz się wraz z szumem, który pieści twoje uszy. Przyjaciółka obok ciebie również nie myśli. Spoglądasz na nią i cieszysz się, że tutaj jest. W świadomości nieistnienia, kiedy cały świat pomimo unoszących się w górę drzew i zsuwającego w dół brzegu, jest zupełnie równy w twoich oczach - nie ma spadków i wybojów. Ty Skorpion, Ona Ryba. Żądło, które posiadasz, niech spoczywa na razie, ogon nawet nie drga. Żądło, którym Ona jest, niech spoczywa na razie, przecież nie ma potrzeby kąsać. Patrzysz na nią i myślisz: może to wreszcie coś stałego..? Ona patrzy na Ciebie i mówi: ach, chyba stałość nie jest dla mnie... - a jednak to nie boli. Wystarczy w rutynie bycia przestać dryfować razem z falami i zatrzymać chwilę na tu i teraz - pozwolić, by wyboje i dołki zagościły w życiu, bo tylko tak można było doświadczyć prawdziwyc
Czytaj więcej

Farafelka.

Zmienić życie - łatwo powiedzieć. Zanim to życie zmienisz trzeba jeszcze wstać z łóżka. Wyobrażasz to obie? WSTAĆ. Z. ŁÓŻKA. Są rzeczy ciężkie i cięższe do osiągnięcia, no ale żeby od razu porywać się na takie przedsięwzięcia? Powiedziałem sobie: nie. Nie tym razem! Mam jeszcze swoją godność człowieka, nie zmuszą mnie do niczego, jestem wolnym człowiekiem, znam swoje prawa, koniec! Szkoda tylko, że obowiązków nikt nie chciał poznawać. Jak to leciało z tym zmienianiem życia..? Ach tak. Zmienić życie . Zmienić je! Zgoda. Najpierw wybierz się do psychiatry, posłuchaj, że jesteś całkiem normalny, tylko po prostu chory (normalnie nienormalny? Mydlenie oczu.) i potrzebujesz pomocy. Okej. Wychodzisz i odwiedzasz kebsa na rogu, gdzie piecze dwa razy, wszyscy się cieszą, żartują sobie z tego nie tylko gimbusy, przy stoliku zobaczysz dwóch takich, którzy będą się śmiali, że z tym kebabem to jak z dziewicą - wchodzi szybko i szybko się kończy, a potem boli jeszcze ze dwa razy. Mój kraj taki piękn
Czytaj więcej

Bonć mno.

Obraz
Bądź mną. Graj w fabularną grę tekstową mhrocznym wampirem. Ale takim mrocznym, że kurwa flaki latają, dziewice dochodzą, i zabijasz jednym kichnięciem. Bardziej mrocznym się być nie da. W sumie to jesteś wyjebistą, chodzącą, mroczną legendą. Pisz od czasu do czasu, bo w  sumie nie masz czasu. Albo masz. Nikt nie wie. W sumie to nie piszesz już wcale. Ale się zaloguj do tej gry, no bo w sumie kurwa czemu nie, przecież nikt się nie spodziewa hehe. Bądź Władcą Mroku i wampirem level 548476565746. Wszystkie loszki twoje. Rozejrzyj się swoim mrocznym wzrokiem po grze... Po czym zapytaj znajomej, czy nie wyśle ci prezenciku w Słodkim Flircie. Tego w końcu też nikt się nie spodziewa.
Czytaj więcej