I pewnego dnia...

Budzisz się.
Wszystko jest w porządku, w końcu to tylko kolejny poranek w twoim kolejnym mieszkaniu - ale przynajmniej twoim własnym - i płaczesz.
Nie płaczesz dlatego, że nie masz czego do garnka włożyć, albo dlatego, że twoje życie to jedna wielka mizeria - tragedia, gdy ktoś nie lubi ogórków - nawet nie dlatego, że wszystko potrafisz zepsuć jedną głupią akcją i zranić ludzi, na których ci zależy.
Możesz w końcu płakać tylko dlatego, że się budzisz.
Skoro już płaczesz i nie możesz się pozbierać wspominasz swoje sny - przeglądasz je i odkrywasz, że chociaż w sumie to przez nie wylewałeś słone łzy, to są jedynie dowodem, potwierdzeniem konkluzji, którą już wysnułeś.
Płaczesz, bo wszystko jest w porządku, w końcu to tylko kolejny poranek w twoim kolejnym mieszkaniu.
Z żalem i ciężkim sercem siadasz do komputera, no bo hej - jedni palą fajki, żeby się odstresować i zapomnieć o problemach, inni piją alkohol, a Ty sięgasz do świata mitów i fantastyki.
Do internetu.
Już nie płaczesz.
Zapominasz.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bajka o żabie i skorpionie.

Stojąc na brzegu jeziora nie myślisz. Dryfujesz razem z falami, w którym tonął twój wzrok, unosisz się z kolejnymi uderzeniami powietrza, które bawią się twoimi włosami, bujasz się wraz z szumem, który pieści twoje uszy. Przyjaciółka obok ciebie również nie myśli. Spoglądasz na nią i cieszysz się, że tutaj jest. W świadomości nieistnienia, kiedy cały świat pomimo unoszących się w górę drzew i zsuwającego w dół brzegu, jest zupełnie równy w twoich oczach - nie ma spadków i wybojów. Ty Skorpion, Ona Ryba. Żądło, które posiadasz, niech spoczywa na razie, ogon nawet nie drga. Żądło, którym Ona jest, niech spoczywa na razie, przecież nie ma potrzeby kąsać. Patrzysz na nią i myślisz: może to wreszcie coś stałego..? Ona patrzy na Ciebie i mówi: ach, chyba stałość nie jest dla mnie... - a jednak to nie boli. Wystarczy w rutynie bycia przestać dryfować razem z falami i zatrzymać chwilę na tu i teraz - pozwolić, by wyboje i dołki zagościły w życiu, bo tylko tak można było doświadczyć prawdziwyc
Czytaj więcej

Farafelka.

Zmienić życie - łatwo powiedzieć. Zanim to życie zmienisz trzeba jeszcze wstać z łóżka. Wyobrażasz to obie? WSTAĆ. Z. ŁÓŻKA. Są rzeczy ciężkie i cięższe do osiągnięcia, no ale żeby od razu porywać się na takie przedsięwzięcia? Powiedziałem sobie: nie. Nie tym razem! Mam jeszcze swoją godność człowieka, nie zmuszą mnie do niczego, jestem wolnym człowiekiem, znam swoje prawa, koniec! Szkoda tylko, że obowiązków nikt nie chciał poznawać. Jak to leciało z tym zmienianiem życia..? Ach tak. Zmienić życie . Zmienić je! Zgoda. Najpierw wybierz się do psychiatry, posłuchaj, że jesteś całkiem normalny, tylko po prostu chory (normalnie nienormalny? Mydlenie oczu.) i potrzebujesz pomocy. Okej. Wychodzisz i odwiedzasz kebsa na rogu, gdzie piecze dwa razy, wszyscy się cieszą, żartują sobie z tego nie tylko gimbusy, przy stoliku zobaczysz dwóch takich, którzy będą się śmiali, że z tym kebabem to jak z dziewicą - wchodzi szybko i szybko się kończy, a potem boli jeszcze ze dwa razy. Mój kraj taki piękn
Czytaj więcej

Bonć mno.

Obraz
Bądź mną. Graj w fabularną grę tekstową mhrocznym wampirem. Ale takim mrocznym, że kurwa flaki latają, dziewice dochodzą, i zabijasz jednym kichnięciem. Bardziej mrocznym się być nie da. W sumie to jesteś wyjebistą, chodzącą, mroczną legendą. Pisz od czasu do czasu, bo w  sumie nie masz czasu. Albo masz. Nikt nie wie. W sumie to nie piszesz już wcale. Ale się zaloguj do tej gry, no bo w sumie kurwa czemu nie, przecież nikt się nie spodziewa hehe. Bądź Władcą Mroku i wampirem level 548476565746. Wszystkie loszki twoje. Rozejrzyj się swoim mrocznym wzrokiem po grze... Po czym zapytaj znajomej, czy nie wyśle ci prezenciku w Słodkim Flircie. Tego w końcu też nikt się nie spodziewa.
Czytaj więcej